Yedeklemeler Neden Fidye Yazılımlarının Ana Hedefidir?
Modern fidye yazılımı planları birincil sistemleri şifrelemenin ötesine geçer. Saldırganlar aktif olarak yedekleme depolarını arar ve tehlikeye atar, kurbanları kurtarma seçenekleri olmadan bırakır. Yedeklemeleri devre dışı bırakmak veya bozmak kuruluşları zor bir duruma sokar: fidyeyi ödeyin veya kritik verileri kaybedin.
Yedeklemeler hedef alınır çünkü bir organizasyonun toparlanması veya operasyonel çöküşe yenik düşmesi arasındaki farkı temsil ederler. Saldırganlar, birçok şirketin fidye ödemekten kaçınmak için yedeklemelere büyük ölçüde güvendiğini bilirler ve bu da onları finansal kazanç için istismar edilebilecek bir güvenlik açığı haline getirir.
Tehlikeye Atılan Yedeklemelerin Sonuçları
Tehlikeye atılan yedeklemelerin yarattığı dalga etkileri teknik kurtarmanın çok ötesine uzanır.
Kalıcı veri kaybı.
Kurtarılabilir yedeklemeler olmadan, kuruluşlar önemli fikri mülkiyet, müşteri kayıtları ve operasyonel verileri kaybetme riskiyle karşı karşıyadır. Örneğin, yazılım yapılandırmalarına veya benzersiz veri kümelerine güvenen işletmeler, yedeklemeler şifrelenirse veya yok edilirse onarılamaz hasarlarla karşı karşıya kalabilir. Bu verileri yeniden oluşturmak genellikle imkansızdır veya aşırı pahalıdır.
Uzun süreli kesinti.
Kesinti, operasyonları kesintiye uğratır, müşterileri rahatsız eder ve güveni zedeler. Herhangi bir işletme için, yedeklere erişimi kaybetmek uzun süreli hizmet kesintilerine, mali kayıplara ve zedelenmiş bir itibara yol açabilir. Sağlık hizmeti gibi kritik alanlarda, gecikmeler hayatları bile riske atabilir.
Yedekleme zayıflıklarından yararlanma
Siber suçlular yedekleme planlarındaki zayıf noktaları bulma ve bunlardan yararlanma konusunda uzmandır. Bazı yaygın güvenlik açıkları şunlardır:
Zayıf ağ segmentasyonu.
Üretim sistemleriyle aynı ağda depolanan yedekler oldukça savunmasızdır. Bu yapılandırma, fidye yazılımlarının kolayca yayılmasına ve operasyonel verilerle birlikte yedekleri bozmasına olanak tanır.
Güncel olmayan güvenlik önlemleri.
Saldırganlar sıklıkla yetkisiz erişime kapı açan yamalanmamış yazılımları, güncel olmayan donanımları ve gevşek erişim kontrollerini kullanırlar.
İnsan hatası.
Yanlış yapılandırmalar, ihmal edilen güncellemeler ve yetersiz denetim, istismar için fırsatlar yaratır. Örneğin, yedekleme günlüklerini izlememek veya parola politikalarını uygulamamak sistemleri savunmasız bırakabilir.
Teknik zafiyetlerin ötesinde, prosedürel boşluklar da bir yük olabilir. Tutarlı olmayan yedekleme zaman çizelgeleri veya eski depolama çözümlerine güvenilmesi, bir saldırı sırasında yedeklemelerin işe yaramaz hale gelme olasılığını artırır.
